...ยินดีต้อนรับท่านสู่...โครงการของสำนักงานปศุสัตว์อำเภอพรหมคีรี จังหวัดนครศรีธรรมราช...(กิจกรรทความรู้รอบตัว)ภายใต้การบริหารจัดการ..ของ...นายมนัส ชุมทอง...ปศุสัตว์อำเภอพรหมคีรี..

วันเสาร์ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

โรคเลปโตสไปโรซิส (โรคฉี่หนู)

โรคเลปโตสไปโรซิส (โรคฉี่หนู)
lepto
โรคเลปโตสไปโรซิส คืออะไร?
เป็นโรคติดต่อระหว่างสัตว์และคน หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า โรคฉี่หนู ติดโรคได้ในสัตว์หลายชนิด ส่วนมากสัตว์ที่ไวต่อการรับเชื้อมักจะเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีอายุน้อย หรือลูกสัตว์ที่ไม่เคยได้รับภูมิคุ้มกันจากแม่มาก่อน เช่น หนู โค กระบือ สุกร แพะ แกะ และสุนัข เป็นต้น

สาเหตุของโรคเกิดจากอะไร?lepto

เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย ชื่อ เลปโตสไปรา (Leptospira) มีลักษณะเป็นเส้นเกลียวยาว ปลายโค้งงอคล้ายตะขอ เคลื่อนไหวรวดเร็ว โดยการหมุนหรือโค้งงอ แบ่งเป็น 2 กลุ่มใหญ่ๆ คือ กลุ่มที่ก่อให้เกิดโรค และ กลุ่มที่ไม่ก่อให้เกิดโรค เชื้อนี้จะมีชีวิตอยู่ได้ในสิ่งแวดล้อมที่มีความชื้น เช่นในดิน โคลน แอ่งน้ำ ที่มีค่า pHปานกลาง หรือค่อนไปทางด่างเล็กน้อย (pH7.2 - 8.0) เชื้อจะอยู่ได้นานเป็นเดือนที่อุณหภูมิประมาณ 28 –32 องศาเซลเซียส และจะไม่สามารถเติบโตได้ที่อุณหภูมิต่ำกว่า 7 – 10 องศาเซลเซียส หรือสูงกว่า 34 – 36 องศาเซลเซียส
การระบาดของโรคเป็นอย่างไร?
พบโรคฉี่หนูนี้ได้ทั่วโลกยกเว้นเขตขั้วโลก ทั้งประเทศที่พัฒนาแล้วและประเทศที่กำลังพัฒนา ทั้งในเขตเมืองและชนบท เนื่องจากโรคนี้เป็นโรคที่เกิดในสัตว์ได้หลายชนิด ทั้งสัตว์เลี้ยงและสัตว์ป่าจึงเป็นแหล่งรังโรคที่ปล่อยเชื้อมาจากปัสสาวะ โดยอาจติดโรคโดยตรงจากการสัมผัสปัสสาวะหรือจากสิ่งแวดล้อมที่ปนเปื้อนเชื้อ ในเขตหนาวมักจะพบโรคมากในฤดูอบอุ่น ในเขตร้อนชื้นเกิดโรคได้ตลอดทั้งปี แต่จะพบมากในช่วงปลายฤดูฝนต่อฤดูหนาว
โรคนี้สามารถติดต่อได้อย่างไร?
1. เชื้อสามารถไชเข้าทางผิวหนังตามรอยแผลและรอยขีดข่วน เยื่อบุต่างๆ เช่น ตา และปาก นอกจากนี้ยังสามารถไชเข้าทางผิวหนังปกติที่เปียกชุ่มจากการแช่น้ำนานๆ
2. การกินอาหารหรือน้ำที่ปนเปื้อนเชื้อเข้าไป
3. การหายใจเอาไอละอองของปัสสาวะ หรือที่เกิดจากของเหลวที่ปนเปื้อนเชื้อเข้าไป
4. การสัมผัสกับเชื้อจากสิ่งที่ขับออกมากับลูกสัตว์ที่แท้ง หรือ ลูกตายแรกคลอด
โรคเลปโตสไปโลซิสในคนlepto
ระยะฟักตัว 2 - 30 วัน (เฉลี่ย 10 วัน)อาการในคนอาจแตกต่างกันออกไป อาจมีอาการอย่างอ่อนจนถึงขั้นรุนแรง ขึ้นกับชนิดและปริมาณของเชื้อที่ได้รับ อาการที่พบบ่อย ได้แก่ มีไข้เฉียบพลัน ปวดศีรษะรุนแรง หนาวสั่น ปวดกล้ามเนื้ออย่างรุนแรง (มักปวดที่น่อง, โคนขา, กล้ามเนื้อหลัง และท้อง) ตาแดง อาจมีไข้ขึ้นลงสลับติดต่อกันหลายวัน ในรายที่รุนแรง พบว่ามีเยื่อหุ้มสมองอักเสบ มีผื่นที่เพดานปาก โลหิตจาง มีจุดเลือดออกตามผิวหนังและเยื่อบุ ตับและไตวาย ดีซ่าน อาการที่มีเยื่อหุ้มสมองอักเสบ ทำให้ความรู้สึกสับสน เพ้อ ซึม กล้ามเนื้อหัวใจอักเสบ อาจมีอาการของระบบทางเดินหายใจ ไอมีเสมหะ อาจมีเลือดปน และเจ็บหน้าอก
การทำลายเชื้อทำได้อย่างไร?
เชื้อจะตายได้ เมื่อ
- ความเป็นกรดเป็นด่าง (pH) สูงกว่า 8.0 หรือต่ำกว่า 6.5
- ความเค็ม เช่น น้ำทะเล
- ที่อุณหภูมิ 45 องศาเซลเซียส นาน 30 นาที หรือ 70 องศาเซลเซียส 10 วินาที และแสงแดดสามารถทำลายเชื้อได้
- ความแห้งสามารถทำลายเชื้อได้ ในพื้นดินที่แห้ง เชื้อจะตายในไม่กี่ชั่วโมง
- น้ำยาฆ่าเชื้อ เช่น ไอโอดีน คลอรีน และน้ำยาทำความสะอาด (Detergents) รวมทั้งสบู่สามารถฆ่าเชื้อได้
การป้องกันตนเองไม่ให้เป็นโรคเลปโตสไปโรซิสได้อย่างไร?
- หลีกเลี่ยงไม่ไปสัมผัสปัสสาวะโค กระบือ หนู สุกร และไม่ใช้แหล่งน้ำที่สงสัยว่าอาจปนเปื้อนเชื้อ หลีกเลี่ยงอาหารที่ปล่อยค้างคืน โดยไม่มีภาชนะปกปิด เป็นต้น
- หากไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ควรสวมชุดป้องกัน เช่น รองเท้าบู๊ต ถุงมือ ถุงเท้า เสื้อผ้า ให้มิดชิดขณะต้องทำงานสัมผัสน้ำ ดิน โคลน หรือในที่ชื้นแฉะ หากไม่มีชุด ป้องกัน ควรหลีกเลี่ยงการทำงานในน้ำหรือต้องลุยน้ำ ลุยโคลนเป็นเวลานานๆ และเมื่อเสร็จงานแล้วควรรีบอาบน้ำ ทำความสะอาดร่างกายโดยเร็ว
- ควรหลีกเลี่ยงการกินอาหารดิบหรือผักสดที่เก็บมาจากท้องทุ่งนา หรือในที่ที่อาจปนเปื้อนฉี่หนู หรือปัสสาวะของโค กระบือหรือสุกร เป็นต้น

อาการในสัตว์lepto

อาการของโรคจะไม่ค่อยรุนแรง โดยมีลักษณะสำคัญดังนี้

- สัตว์จะไม่ค่อยแสดงอาการป่วย
- มักพบอาการผิดปกติ ในสัตว์ตั้งท้องเป็นส่วนใหญ่
- สัตว์ป่วยจะมีการแพร่เชื้อทางปัสสาวะค่อนข้างนาน
ระยะเฉียบพลัน
อาการเริ่มต้นของโรคเลปโตสไปโรซิสในสัตว์ที่ป่วยระยะเฉียบพลันจะคล้ายคลึงกัน และไม่มีลักษณะเฉพาะ อาการที่พบคือ มีไข้ ซึม เบื่ออาหาร เยื่อบุตาอักเสบ อาการอื่นนอกจากนี้ส่วนใหญ่จะมีอาการ อาเจียน ท้องเสีย ชัก มีเลือดออก ซีด ดีซ่าน มีอาการทางระบบประสาท ตับโต ไตล้มเหลว แท้ง ตายแรกคลอด และเต้านมอักเสบในช่วงท้ายๆ ของระยะเฉียบพลัน
ระยะเรื้อรัง
เชื้อจะไปอยู่ที่ไต ทำให้ไตอักเสบ มักพบในสัตว์ที่ผ่านระยะเฉียบพลันไปแล้ว โดยอาจแสดงหรือไม่แสดงอาการป่วย เชื้อจะถูกขับออกมาจากปัสสาวะ เชื้อในระยะนี้ตรวจพบและวินิจฉัยได้จากการตรวจทางห้องปฏิบัติการ เพราะสัตว์จะไม่แสดงอาการให้ทราบlepto



ที่มา.....ศูนย์วิจัยและพัฒนาการสัตวแพทย์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน จ.ขอนแก่น

สารพิษในพืชอาหารสัตว์ (เคี้ยวเอื้อง)

นสพ.ดร. สาทิส ผลภาค
ในช่วงต่อระหว่างฤดูแล้งกับฤดูฝน นอกจากภาวะอากาศที่เปลี่ยนแปลงด้านอุณหภูมิ และความชื้น ซึ่งมีผลกระทบทำให้เกิดความเครียดในตัวสัตว์แล้ว หญ้าอาหารธรรมชาติที่เหี่ยวแห้งในฤดูร้อนก็จะเริ่มแตกใบอ่อน จากการได้รับน้ำฝนในช่วงนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นคือ โค-กระบือกินหญ้าอ่อนซึ่งมีมากในช่วงดังกล่าวได้มากขึ้นจนอาจเกิดภาวะท้องอืด (bloat) ได้ นอกจากนี้ถ้ามีการใส่ปุ๋ยไนโตรเจน (ยูเรีย) ในแปลงหญ้าในช่วงต้นฤดูฝน ซึ่งจะทำให้พืชดูดซึมเอาธาตุไนโตรเจนจากดินไปสะสมเป็นไนเตรทในลำต้นและใบอย่างรวดเร็วอีกด้วย เช่นเดียวกับการสะสมไซยาไนด์ในพืชบางชนิด เช่น มันสำปะหลัง ข้าวฟ่าง ถ้ามีการปล่อย โค-กระบือ ไปกินหญ้าในช่วงนี้อาจก่อให้เกิดปัญหาความเป็นพิษจากทั้งสารไนเตรท และไซยาไนด์ที่สะสมในต้นพืชดังกล่าว จนทำให้สัตว์ตายจากภาวะการขาดอ๊อกซิเจนในเลือด (hypoxia) อาการที่มักพบในสัตว์คือ ท้องอืด กระวนกระวาย กล้ามเนื้อสั่น หายใจขัด ถ้าเปิดปากดูเหงือกจะพบเหงือกมีสีม่วงคล้ำ (cyanosis) การแก้ไขในสัตว์ที่แสดงอาการแล้วมักไม่ได้ผล เนื่องจากว่าสัตว์จะขับสารพิษที่มีอยู่ในหญ้าสดที่กินเข้าไปสะสมอยู่ในกระเพาะหมัก (rumen) ต้องใช้ระยะเวลานานหลายวัน ระหว่างนั้นพิษที่อยู่ในหญ้าจะถูกดูดซึมเข้ากระแสโลหิตไปเรื่อย ๆ


ต้นมันสำปะหลัง



ต้นไมยราบไร้หนาม


 หญ้าดอกขาว


โคกินมันสำปะหลัง



มันสำปะหลังสดในกระเพาะโค


เหงือกที่มีม่วงคล้ำ
การแก้ความเป็นพิษโดยการใช้สารต้านพิษ (antidote) ต้องสอบประวัติและอาการสัตว์จากเจ้าของสัตว์เพื่อแยกกลุ่มของสารพิษว่าเป็นในกลุ่มไซยาไนด์ หรือไนเตรท ให้ชัดเจนก่อน เพื่อจะใช้ยาต้านพิษได้ถูกต้อง ประเภทของยาต้านพิษมี 2 ชนิดคือ
1. พิษจากไซยาไนด์ การแก้พิษให้ใช้สารละลาย sodium nitrate 20% ผสมกับ sodium thiosulfate 20% ในอัตราส่วน 1:3 ฉีดเข้าเส้น (IV) ในขนาด 4 มล./น้ำหนักสัตว์ 45 กก.
2. พิษจากไนเตรท การแก้พิษให้ใช้ methylene blue ขนาด 4-5 มก./น้ำหนักสัตว์ 1 กก. แล้วทำให้มีความเข้มข้น 2-4 % ฉีดเข้าเส้น (IV)

โรคที่สำคัญของช้าง

โรคแอนแทรกซ์ (Anthrax)
สาเหตุ เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย Bacillus anthracis
อาการ ช้างป่วยจะมีอาการค่อนข้างรวดเร็ว คือล้มลงและตายทันที อาการที่ไม่รุนแรง คือ เบื่ออาหาร ไข้สูง ผุดลุกผุดนั่ง มีเลือดออกตามเยื่อบุผิว มีอาการบวมใต้หนัง อุจจาระปนเลือด ตายอย่างรวดเร็ว ห้ามเปิดผ่าซากโดยเด็ดขาด ควรจะเผาหรือฝังลึกๆ โรยด้วยปูนขาว ป้องกันสัตว์มาคุ้ยเขี่ย และควรสวมถุงมืออย่าให้เลือดสัตว์ถูกมือ
การรักษา ให้ยาปฎิชีวนะ
การป้องกัน ฉีดวัคซีนป้องกันโรคแอนแทรกซ์ในแหล่งที่มีโรคระบาด________________________________________

โรคโลหิตจาง (Anemia)
โรคโลหิตจางมักเกิดในลูกช้าง เนื่องจากขาดธาตุเหล็กหรือมีพยาธิ รักษาโดยให้ Iron-dextran และให้อาหารเสริมซึ่งมีธาตุเหล็กเป็นส่วนประกอบต่ออีกระยะหนึ่ง

________________________________________

โรคโคไลแบคซิลโลซิส (Colibacillosis)
โรคนี้มักพบในลูกช้างที่เกิดใหม่ที่ไม่ได้รับ Colostrum เพียงพอ หรือช้างรุ่นๆ ที่ได้รับอาหารสกปรกหรืออยู่ในโรงเรือนที่ขาดสุขลักษณะที่ถูกต้อง

สาเหตุ เกิดจากเชื้อ Escherichia coli

อาการ มีไข้สูง เบื่ออาหาร ท้องเสียและขาดน้ำอย่างรุนแรง

การรักษา ให้ยาปฏิชีวนะ และ Supportive ตามสมควรร่วมด้วย

________________________________________

โรคท้องร่วง (Diarrhoea)
โรคท้องร่วง ท้องเสีย หรือท้องเดิน หมายถึง ภาวะที่ช้างมีอาการถ่ายอุจจาระบ่อย อุจจาระเหลวมากกว่าปกติหรือถ่ายเป็นน้ำ เป็นมูกหรือมูกเลือด โรคนี้จะพบมากในลูกช้างและมักมีอาการรุนแรง
สาเหตุ

1. เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย เช่น Salmonella spp., E. coli, Pseudomonas spp., และ Clostridium spp.

2. เกิดจากการติดเชื้อไวรัส เชื้อไวรัสที่เคยตรวจพบจากอุจจาระของช้างที่ถ่ายเหลว ได้แก่ Crona virus

3. เกิดจากหนอนพยาธิหรือโปรโตซัว ช้างที่แสดงอาการถ่ายเหลวที่มีสาเหตุจากหนอนพยาธิ ส่วนมากมักเป็นแบบเฉียบพลัน บางรายอาจมีอาการอื่นร่วมด้วยเช่น เบื่ออาหาร ท้องอืด เป็นต้น หนอนพยาธิที่พบในช้างคือ Strongyle, Protozoa, Coccidia, Eimeria, Flagellates และ Trichomona นอกจากนี้ยังอาจพบ Giardia และ Hookworm

________________________________________

เอ็นเทอโรท็อกซีเมีย (Enterotoxemia)

โรคนี้เคยมีรายงานว่าทำให้ช้างตายเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะช้างรุ่นๆ ที่ไปกินอาหารสกปรก มีการปนเปื้อนของเชื้อเข้าไป

สาเหตุ เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย Clostridium perfringens ซึ่งเป็นแบคทีเรียชนิด anaerobic bacteria

อาการ กระสับกระส่าย เบื่ออาหาร ท้องร่วงและตาย โดยเฉพาะลูกช้างจะตายง่ายมาก

การวินิจฉัย โดยการเพาะเชื้อและจำแนก toxin ในห้องปฏิบัติการ

การรักษา ให้ยาปฏิชีวนะ ร่วมกับ antitoxin และรักษาตามอาการ

การป้องกัน ในต่างประเทศโรคนี้สามารถป้องกันได้โดยการฉีดวัคซีน

________________________________________

โรคเยื่อตาอักเสบ (Conjunctivitis)

ช้างบ้านมีปัญหาเกี่ยวกับตาค่อนข้างจะรุนแรงมาก อาจมีผลทำให้ช้างตาบอดได้

สาเหตุ

- ผงสกปรกเข้าตา ทำให้ระคายเคือง ถ้ามีเชื้อโรคเข้าตาก็จะทำให้ตาอักเสบลุกลามรุนแรง ตั้งแต่ตาแดง เยื่อตาฝ้าจนถึงขั้นตาบอด

- ลูกตา ถูกหญ้าบาดหรือของแหลมคม เช่น หนามทิ่มแทงหรือถูกก้อนหิน หนังสะติ๊กยิงถูกลูกนัยน์ตา เกิดเป็นแผลหรือลูกตาแตก

- เกิดจากการแพ้ เนื่องจากสุขภาพอ่อนแอ ป่วย มีไข้สูง ทำให้เยื่อตาอักเสบ

อาการ น้ำตาไหล ตาแดงและอักเสบ หลับตาบ่อย มีขี้ตาและอาจใช้งวงขยี้ตาบ่อยๆ เนื่องจากมีอาการระคายเคืองหรือเจ็บคันนัยน์ตาและมักจะหลบ ซุ่มอยู่ใต้ร่มไม้ ไม่กล้ามองสู้แสงแดด หากไม่รักษา ปล่อยไว้จะเกิดเป็นเยื่อตาฝ้าและถึงขั้นตาบอด

การักษา

- นำช้างตาเจ็บไปผูกไว้ในที่ร่ม อย่าให้ถูกแสงแดดจ้ามากนัก

- ล้างตาด้วยน้ำยาบอริค 1% หรือน้ำยาโซเดียม ไบคาร์บอเนต แล้วป้ายด้วยขี้ผึ้งป้ายตา (จำพวกยาปฏิชีวนะ Terramycin, Kemicitin อย่างเดียวหรือไม่ cortisone ด้วย) ถ้าลูกตาอักเสบรุนแรงก็จำเป็นต้องฉีด Dexamethasone เข้า subconjunctiva ในลูกตาช้าง แต่ต้องฉีดจากผนังตาด้านนอก โดยฉีดเฉียงและอาจให้ Vitamin A เสริมในรายที่ขาด Vitamin A ด้วย (ในกลุ่มควาญช้างนิยมใช้ยาสีฟันป้ายลูกตาเพื่อรักษาโรคตาอักเสบ)

________________________________________

โรคปากและเท้าเปื่อย (Foot and Mouth disease)
ช้างเป็นโรคนี้ได้โดยติดจากโค กระบือ
สาเหตุ เชื้อไวรัส

อาการ มีลักษณะอาการเช่นเดียวกับสัตว์อื่นๆ ที่เป็น คือ ฝ่าเท้าและเล็บลอกหลุด เจ็บเท้า เดินไม่ค่อยได้ มีแผลที่เพดานปาก กินอาหารลำบาก มีไข้

การรักษา ใช้ยาปฏิชีวนะควบคุม Secondary infection และใส่แผลด้วยยา gentian violet หรือให้สารอาหารบำรุงต่างๆ ช้างจะสามารถหายได้เอง

การป้องกัน ฉีดวัคซีนให้โค กระบือ ในบริเวณที่เลี้ยงช้าง

________________________________________

โรคคอบวม (Haemorrhagic septicemia or Pasteurellosis)

โรคคอบวม โรคนี้มักเกิดในช้างที่เลี้ยงในแหล่งที่มีโค กระบือ ถ่ายอุจจาระลงแหล่งน้ำ ถ้ามีโรคนี้เกิดก็อาจติดมาถึงช้างได้

สาเหตุ เกิดจากเชื้อ Pasteurella spp.

อาการ ช้างป่วยกระทันหัน บริเวณลำคอบวมน้ำ ลิ้นและปากบวม หายใจลำบาก น้ำลายไหลยืด บางครั้งมีอาการท้องผูก อุจจาระมีมูกเลือด โรคนี้ถ้าเป็นในลูกช้างจะมีอัตราการตายสูงกว่าในช้างที่โตเต็มที่แล้ว ถ้ารีบรักษาก่อนอาการลุกลาม โอกาสรอดตายสูง

การรักษา ให้ยาปฏิชีวนะ หรืออาจใช้ยาซัลฟา

การป้องกัน ฉีดวัคซีน 2 ซีซี./เชือก เข้ากล้ามเนื้อลึก ปีละ 1 ครั้ง ควรมีการตรวจสุขภาพอย่างน้อยเดือนละครั้ง

________________________________________

โรคฝีดาษ (Elephant pox)

โรคนี้เคยระบาดในช้างคณะละครสัตว์ในยุโรป ช้างป่วย 11 เชือก ตาย 1 เชือก จากจำนวนช้างทั้งหมด 18 เชือกที่มีอยู่

สาเหตุ เกิดจากเชื้อไวรัส

อาการ เกิดเป็นตุ่มตามผิวหนัง ซึ่งรุนแรงถึงตายได้ ในช้างจะพบตุ่มตามศีรษะและงวง เยื่อตาอักเสบ (Conjunctivitis) และบวม มีของเหลวไหลจาก temporal gland มีรายงานว่า กรฝักตัวของโรคใช้เวลา 2 - 4 อาทิตย์ มี erosion & ulceration ของ mucous membranes กลืนอาหารลำบาก อ่อนเพลีย มีไข้สูง กีบหลุดลอก เจ็บขา (Lameness)

การรักษา ใช้ยาปฏิชีวนะควบคุม Secondary infection

การวินิจฉัย ควรนำน้ำหรือเยื่อในตุ่มแผลส่งตรวจในห้องปฏิบัติการ

การป้องกัน ควรมีการฉีดวัคซีน small pox ให้ทั้งช้างและคนที่เกี่ยวข้องเนื่องจากเป็นโรคติดต่อคนได้

________________________________________

โรคพิษสุนัขบ้า (Rabies)

ช้างอาจติดโรคพิษสุนัขบ้าได้จากการที่ถูกสุนัขบ้ากัด

สาเหตุ เกิดจากเชื้อไวรัส

อาการ มีอาการเหมือนกับสุนัขบ้าทุกประการ คือ ช่วงแรกจะมีอาการเซื่องซึม ชอบอยู่ในที่มืด กินอาหารได้บ้าง ระยะต่อมาจะมีอาการทุรนทุรายมากขึ้น ตาเหม่อลอย เห็นคนหรือสัตว์ก็จะทำราย ต่อมาขากรรไกรแข็งเป็นอัมพาต กินอาหารและน้ำไม่ได้และตายในที่สุด เมื่อถูกสุนัขบ้ากัดใหม่ๆ ให้ใช้กรดไนตริคหรือโซดาไฟจี้ที่บาดแผลแล้วทาด้วยทิงเจอร์ไอโอดีน จะช่วยได้บ้าง

การรักษา ไม่มี

การป้องกัน ฉีดวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าให้กับสุนัขในบริเวณที่มีการเลี้ยงช้าง

________________________________________

โรคซัลโมเนลโลซิส (Salmonellosis)

มีรายงานว่าช้างเกิดโรคนี้บ่อยและเสียชีวิตจำนวนมากโดยเฉพาะลูกช้าง ถ้าช่วยไม่ทันอาจเสียชีวิตได้

อาการ ท้องร่วง ถ่ายเหลวเป็นน้ำไม่หยุด มีกลิ่นเหม็น มีมูกเลือดและเยื่อบุผิวปน เบื่ออาหาร อ่อนเพลีย ไข้สูง มักพบในช้างที่อยู่ในโรงเรือนที่ไม่ถูกสุขลักษณะและมักติดต่อไปยังช้างเชือกอื่นๆ

การรักษา

- ให้ยาปฏิชีวนะ

- ให้ Supportive treatment ตามอาการ

- ในลูกช้างควรให้กินข้าวต้ม อาหารบด และกินน้ำมากๆ

________________________________________

โรคผิวหนัง (Skin diseases)

โรคผิวหนังในช้าง ได้แก่

1. Rash เป็นผื่น คัน เป็นอาการแพ้สารพิษ เช่น ถูกพืชมีพิษ ผิวหนังและกล้ามเนื้อบวม จะหายได้เองภายใน 2 - 3 วัน

2. Sunburn ช้างที่ถูกแสงแดดส่องเผาโดยตรงติดต่อกันหลายชั่วโมง ผิวหนังเกิดไหม้เกรียม ผิวหนังอักเสบ ควรให้ยาปฏิชีวนะและยาแก้อักเสบชนิดครีมทาบริเวณผิวหนัง

3. Dermatitis โรคผิวหนังอักเสบและมีการติดเชื้อ ผิวหนังพุพองจากการคัน และเกาถู เกิดเป็นประจำกับช้างบ้านที่ขาดการดูแลเอาใจใส่เท่าที่ควร ร่างกายสกปรก ไม่ได้อาบน้ำ ผิวหนังแห้งเป็นขุยหรือถูกแมลงต่างๆ รบกวน เช่น

- เหลือบ (Tabanus) มีชุกชุมอยู่ทั่วไปโดยเฉพาะในหน้าฝน จะดูดกินเลือดและจะเป็นพาหะนำเชื้อโรค surra มาสู่ช้างได้

- แมลงวันคอก (Stable flies, stomoxys) ชอบกัดและดูดเลือดช้างตามผิวหนัง

- แมลงวันป่า (Gad flies) จะเอาก้นไชหนังช้างแล้วปล่อยไข่ไว้ ไข่จะเจริญเป็นตัวอ่อน เป็นหนอนหรือชาวบ้านเรียกว่าตัวด้วง เห็นเป็นตุ่มๆ อยู่บริเวณผิวหนังช้าง ซึ่งภายในตุ่มนี้ตัวอ่อนจะจเริญอยู่ชั่วระยะหนึ่ง แล้วดันทะลุออกจากผิวหนังตกบนพื้นดินเจริญเป็นตัวแมลงวันป่าต่อไป

- เหาแดง เหาช้าง (Elephant louse-Haematomyzus elephantis)

การรักษา

1. ทำความสะอาดผิวหนังด้วยสบู่หรือยาฆ่าเชื้อโรค

2. กรณีเป็นเชื้อรา ให้กิน Griseofulvin ขนาด 0.5 - 1 mg./kg. หรือ Ketoconzole โดยตรวจดูอาการของสัตว์ประกอบด้วยทุกวัน

3. Supportive tratment

4. ให้กิน Vitamin B complex 10 - 20 tabs/วัน นาน 1 - 5 เดือน

5. ให้ยาตามสมควร เช่น Sulfur ointment, gentian violet, Povidone iodine, Thimerosol tincture หรือ Carbamate powder หรือ Ivermectin solution หรือ Prednisolone cream

6. ถ้าเกิดจากเหาแดงหรือเหาช้าง อาจใช้ Ivermectin? 0.06 - 0.08 mg./kg. ให้กินหรือใช้ Carbamate powder (Negasunt?) โรยแผลหรือใช้มะขามเปียกถูตัวร่วมกับ Neguvon? โดยก่อนทาอาบน้ำก่อน แล้วห้ามอาบตลอด 24 ชั่วโมง

7. อาจใช้เครือสะบ้า (Entada scandams) ทุบให้ละเอียดฟอกช้างทุกวันหลังอาบน้ำแล้วเครือสะบ้าจะเกิดเป็นฟองคล้ายสบู่ ปล่อยทิ้งให้ฟองแห้งไปเอง บางแห่งใช้เครือหางไหล หรือโล่ติ้นทุบแช่น้ำ แล้วใช้ผ้าชุบเช็ดถูตามตัวก็ได้ผลดี

________________________________________

โรคท้องผูกในช้าง

สาเหตุ ส่วนใหญ่จากการกินอาหารที่มีลักษณะที่เป็นเยื่อใย พันกันเป็นก้อนและขวางลำไส้ เช่น ทางมะพร้าวหรือต้นกล้วยทั้งต้น

การรักษา พยายามล้วงสวนทวารด้วยน้ำสบู่อ่อนๆ หรือน้ำอุ่น โดยใช้ปั๊มเข้าข้างในทวาร เข้าไปมากๆ เพื่อกระตุ้นให้เกิดการขับถ่ายส่วนที่อุดตันออก

________________________________________

โรควัณโรค (Tuberculosis)

สาเหตุ เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย Mycobacterium spp.

อาการ มักเป็นแบบเรื้อรัง น้ำหนักลดลง ทั้งที่มีอาหารอุดมสมบูรณ์ มีน้ำมูกไหลตลอดเวลา เบื่ออาหาร ยืนเซื่องซึม ไอเสียงดัง หายใจลำบาก

การวินิจฉัย จากประวัติและอาการทางคลินิค และการเพาะเชื้อในห้องปฏิบัติการ ย้อมสีเชื้อ acid fast จาก nasal discharge เพื่อตรวจสอบทางกล้องจุลทรรศน์ให้แน่ชัดด้วย

การรักษา โดยฉีด Isoniazid ซึ่งมีรายงานว่ารักษาได้ผลดี

________________________________________

โรคบาดทะยัก (Tetanus)

โรคบาดทะยักส่วนใหญ่พบในช้างที่ถูกลักตัดงาและตัดชิดจนพบโพรงงา ช้างจะนำดินยัดเข้าโพรงงา เชื้อที่ติดมากับดินเจริญเติบโตได้ดีในโพรงงา ทำให้เกิดโรคได้ นอกจากนี้ยังพบในช้างที่อยู่ในโรงเรือนที่ไม่ถูกสุขลักษณะและมีบาดแผลเป็นรูลึก

สาเหตุ เชื้อแบคทีเรีย Clostridium tetani

ช้างจะมีอาการ ซึม กินอาหารและน้ำลำบาก ขากรรไกรแข็ง หายใจลำบาก มีไข้สูง แสดงอาการชัก เกร็งของกล้ามเนื้อ ขาและหาง โอกาสตายสูงมาก

การรักษา

- Penicillin high dose

- Antitoxin 30,000 – 50,000 iu/kg.

- ถ้ามีอาการชักอาจให้ 7% Chloral hydrate .60 gm หรือถ้าให้เข้าทางทวารหนัก จำนวน 2 - 4 ออนซ์

- กรณีที่กินอาหารไม่ได้ ต้องป้อนอาหารเหลวผ่านสายยางเข้าปาก

- แนะนำให้ฉีด Toxoid 4 - 5 ซี.ซี./ครั้ง ภายหลังการรักษา 3 - 4 วัน

การป้องกัน ไม่ควรตัดงาสั้นจนเกินไป เมื่อพบช้างที่ถูกลักตัดงาสั้นเกินไปจนเห็นโพรงงา ให้รับรักษาแผล

________________________________________

โรคติดเชื้อไวรัส

Herpes virus

พบว่าช้างป่าแอฟริกามีอาการของปอดที่ติดเชื้อ Herpes virus จากการผ่าซาก

Encephalomyocarditis virus (ECMV)

เป็นโรคที่มีความรุนแรงทำให้ช้างถึงตายได้ พบทั้งช้างเอเชียและแอฟริกา ที่สวนสัตว์ 3 แห่งในรัฐฟลอริดา ประเทศสหรัฐอเมริกา มีช้างล้มป่วยด้วยโรค ECMV อย่างเฉียบพลันและตายลง จากการผ่าซากพบว่า มีวิการของปอดบวมและเลือดคั่ง พบ cardiomyopathy ส่วนสาเหตุของการเกิดโรคนั้นเชื่อว่าเกิดจากเชื้อนี้ติดมากับสัตว์ป่าที่อยู่ในสวนสัตว์ด้วยกัน โรคนี้สามารถติดต่อถึงคนได้แต่เป็นแบบอ่อนๆ หรือไม่แสดงอาการให้เห็น

Coryzalike Syndrome

มีอาการเหมือนคนเป็นหวัด มีน้ำมูกไหลอย่างรุนแรง น้ำตาไหล เบื่ออาหารเล็กน้อย ซึม ยังไม่มีการพิสูจน์ว่าเกิดจากไวรัสชนิดใด ช้างที่ป่วยถ้ามีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง ก็จะหายป่วยจากโรคเองได้โดยไม่ต้องมีการรักษาหรืออาจจะให้ยาปฏิชีวนะและยาบำรุงเพื่อป้องกันการเกิดโรคปอดบวมแทรกซ้อน

________________________________________

บาดแผล (wounds)

บาดแผลที่ลำตัว งวงหรือฝ่าเท้า เช่น ถูกมีดหรือเคียวปาดงวง ถูกกระจกหรือแก้วบาดขา ถูกของแหลมตำ เช่น ตะปูหรือเศษแก้วตำหรือแทงเข้าไปในบริเวณฝ่าเท้า

อาการ ที่สังเกตได้คือ ช้างจะเดินไม่ปกติ อาจยกขาหรือมีเลือดไหลออกตามบาดแผลให้เห็นหรือข้อขาบวม ตรวจพบตะปูหรือเศษแก้ว

การรักษา วางยาสลบในท่ายืนหลับในช้างโตหรือท่านอนตะแคงหลับในช้างเล็ก อาจต้องฉีดยาชาเฉพาะที่ช่วย เพื่อสะดวกในการปฏิบัติงาน เสร็จแล้วในช้างเล็กควรฉีด Antidote ให้ฟื้นขึ้น ฉีดยาปฏิชีวนะ ทำความสะอาดและใส่ยาใส่แผลตามควรทุกวัน



ฝี (Abscesses)

ฝีที่ผิวหนังจะบวมปูดขึ้นมา ส่วนใหญ่มีลักษณะกลมหรือรี มักพบที่คอ ด้านข้างของขาหน้า กลางหลัง บริเวณหัวเข่าและท่อนขา การเกิดฝีในช้างจะพบบ่อยมาก สาเหตุมักจะเกิดจากการกระแทก ชน ทำให้เกิดฟกช้ำ การถูครูด แผล พยาธิ ซึ่งมีการเสียดสีเป็นเวลานาน หรือเกิดจากการแพ้วัคซีน การฉีดยาผิด route

การรักษา

1. ถ้าฝียังไม่สุก ประคบหรือทาด้วย Tincture iodine ร่วมกับน้ำมันนวดทุกวันจนฝีสุกจึงเจาะหรือบีบหนองออกให้หมด

2. ถ้าแน่ใจว่าฝีสุกดีแล้ว ก็ทำการผ่าเอาหนองออกให้หมด แล้วล้างทำความสะอาดด้วย solution ของ nitrofurazone ผสม dimethylsulfoxide (DMSO) ในอัตรา 2:1 ซึ่งใช้รักษาฝีช้างได้ผลดีหรืออาจล้างด้วย NSS หรือ antiseptic อื่นๆ แล้วจึงทำ Setoning หรือใช้ Bactacin ใส่หรือใส่ยาทิงเจอร์ไอโอดีนหรือ Gentian violet ทุกวัน

________________________________________

โรคพยาธิภายใน

พยาธิภายในของช้างพบในลำไส้เล็กและลำไส้ใหญ่ มีดังนี้

1. พยาธิตัวกลม (Nematoda)

Murshida indica, M. falcifera และ M. elephasi

Quilonia renniei, Q. sedecimradiata

Equinurbia sipunculiformis

Decrusia additictia

Choniangium epistomum

2. พยาธิใบไม้ (Trematoda)

Pfenderius heterocaeca

3. พยาธิตัวตืด

Anoplocephala mambriata

นอกจากนี้ยังมี

พยาธิใบไม้ในตับ :- Fasciala jacksoni

พยาธิใบไม้ในลำไส้ใหญ่ :- Psudodiscus hawkesi, P. collinsi

พยาธิในกระแสโลหิต :- Dipetalonema goosi, D. loxodontis, Indofilaria spp., Pattabiramani spp., Schistosoma nairi, Babesia spp., Trypanosoma spp.

พยาธิปากขอ (Hookworm)

โปรโตซัว :- Eimeria spp., Trichomonas spp.



อาการ ถ้าช้างมีพยาธิในลำไส้มาก จะแสดงอาการท้องอืด ท้องเสีย ลำไส้อักเสบ โรคตับอักเสบ

การรักษา ตามธรรมชาติ เมื่อช้างรู้สึกตัวว่ามีพยาธิรบกวนมากเกินไปแล้ว ช้างก็จะหากินดินปนหญ้าจำนวนเท่าลูกมะพร้าว หลังจากนั้น 1 - 2 วัน ช้างก็จะท้องอืด ตึง แล้วถ่ายอุจจาระเหลวเป็นน้ำ มีพยาธิเป็นๆ ปนออกด้วยติดต่อกันหลายวัน บางตัวอาจนานกว่า 10 วัน ช้างจะมีร่างกายซูบผอมลง อ่อนเพลีย แต่จะรู้สึกสบายตัวขึ้น แล้วช้างจะหาวิธีแก้ท้องร่วงเอง โดยจะหากินเครือกระวัลย์และเปลือกต้นหว้าหรือเปลือกอินทรีย์หรือกระโดน แล้วช้างจะเกิดความอยากกินอาการ กินจุ ร่างกายสมบูรณ์แข็งแรงขึ้นอย่างรวดเร็ว จากการสังเกตเบื้องต้นพบว่าช่วงเวลาที่ช้างจะมีการถ่ายท้องขับพยาธิ คือ ช่วงเดือนมิถุนายน-เดือนกรกฎาคม และช่วงเดือนกันยายน-เดือนพฤศจิกายน

- อาจให้ยาถ่ายพยาธิรวมคือ Ivermectin ขนาด 8 - 10 c.c/ตัว ฉีดเข้าใต้หนังแต่ถ้าตรวจพบพยาธิใบไม้ ก็ใช้ Ivermec?-F ซึ่งสามารถถ่ายพยาธิตัวอื่นๆ ด้วย

- ยากินที่ใช้รักษาโรคพยาธิภายในของช้างมีหลายชนิด ได้แก่ Thiabendazole, Abendazole, Fenbendazole, Mebendazole, Nitrozanil (Trodax?) และ Tetramisole

________________________________________

โรคลมชักหรือโรคลมแดด (Heatstroke)

สาเหตุ เกิดเนื่องจากปล่อยช้างอยู่กลางแดดนานเกินไป สัตว์จะมีอาการยืนซึม ไม่กินอาหาร เดินเซ หายใจหอบ ล้มลงทันทีทันใด

การรักษา

- ถ้าช้างอยู่ในท่านอนคว่ำ ให้พลิกอยู่ในท่านอนตะแคง หาที่ร่มให้ เช่น ใต้ต้นไม้ กางผ้าใบให้ ใช้น้ำเย็นใส่เข้าทางก้น ใช้น้ำแข็งวางที่ด้านหน้าและหัว ฉีดน้ำเย็นให้ทั่วตัว

- ให้ Prednisolone 0.05 - 0.1 mg./kg. เข้าทางหลอดเลือดดำหรือ Dexamethasone 0.05 - 0.1 mg./kg. เข้าหลอดเลือดดำ

- เมื่อช้างยืนได้แล้วอย่าให้ล้มลงไปอีก ควรประคองไว้

- ให้ Steroid และ Antibiotics 2 - 5 วัน

- ให้ผูกช้างไว้ในที่ร่ม จนกว่าอาการจะเป็นปกติ

________________________________________

สัตว์มีพิษกัดต่อย

ช้างถูกสัตว์มีพิษกัด ต่อย เช่น แตน ต่อหัวเสือ มดตะนอย ตะขาบ งูพิษ

การรักษา

- ฟอกสบู่ทำความสะอาดบาดแผลที่บวม

- ถ้าเป็นแผลที่กระจกตาให้ใช้น้ำเกลือ (NSS) ล้าง ทายา Antihistamine cream ให้ยาปฎิชีวนะร่วมกับ Antihistamine

- ช้างที่ถูกงูพิษกัด มักจะแก้ไม่ทันและมักตายเพราะส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นตอนกลางคืน เมื่อช้างอยู่ในป่าและจะทราบตอนช้า การแก้ไขเบื้องต้นเมื่อทราบว่าถูกงูพิษกัด คือ กรีดบาดแผลให้กว้าง ล้างด้วยน้ำสะอาด ใช้น้ำด่างทับทิม 1% ชะล้างแผลและถ้ารู้ชนิดของงูที่กัด อาจใช้เซรุ่มแก้พิษงูเพื่อช่วยชีวิตช้างได้
________________________________________

ปัญหาของงาช้าง (Tusk problem)

ช้างพังมีงาหรือช้างพลาย ตามชีวิตธรรมชาติของช้างจะมีพฤติกรรมที่จะต้องถูงากับเสาหรือพื้นดินเป็นประจำ เพื่อถูหรือลับให้ปลายงาช้างแหลมและงาไม่ยาวเร็วเกินไป ซึ่งงาสองข้างของช้างตัวเดียวกัน อาจจะสึกไม่เท่ากัน ปัญหาของงาช้างที่พบเสมอๆ คือ

1. ปลายงาช้างแตก ถ้าร่องแตกลึกมากและลุกลามไปในโพรงงา ส่วนที่มีเนื้ออ่อน อักเสบและติดเชื้อ การรักษาลำบากควรมีการตัดแต่งงาป้องกันรอยแตกร้าว

2. ปัญหาจากการถูกลักตัดงา บางครั้งตัดถึงโคนงา ทำให้เลือดไหลไม่หยุด อาจถึงตายได้ แต่แม้เลือดจะหยุด ก็เกิดการอักเสบและติดเชื้อลุกลามเข้าไปในโคนงา มีหนอง ซึ่งรักษาไม่ค่อยหายขาด มักจะมีการอักเสบติดเชื้อเรื้อรัง นอกจากงาจะหลุดออกหรือบางรายอาจติดเชื้อ บาดทะยักและตายได้ จึงควรป้องกันด้วยการตัดงาช้างให้มีความยาวพอเหมาะและระวังเรื่องความสะอาด

ตามปกติ งาช้างจะแบ่งออกเป็น 3 ส่วนเท่าๆ กัน ส่วนที่ 1 คือ ส่วนโคนงาซึ่งฝังอยู่ในกล้ามเนื้อและกระดูกศีรษะ ส่วนที่ 2 และ 3 คือ ส่วนที่โผล่พ้นหนังแก้มจนถึงปลายแหลมของงา ซึ่งถ้าแบ่งเป็น 2 ส่วนเท่าๆ กัน ส่วนที่ 2 ซึ่งเป็นส่วนตรงกลางของงา ภายในงาในส่วนที่ 1 และส่วนที่ 2 จะเป็นโพรงมีเนื้ออ่อน ซึ่งมีเส้นเลือดและประสาทหล่อเลี้ยงอยู่ ดังนั้น การตัดงาควรตัดเฉพาะส่วนที่ 3 ก็จะไม่มีปัญหาตามมาภายหลัง

การป้องกัน เมื่อพบช้างถูกตัดงาช้างสั้นเกินไปจนเห็นโพรงงา ควรให้ยาปฏิชีวนะทำความสะอาดโพรงงาและทำวัคซีนป้องกันโรคบาดทะยัก ในช่วงแรกที่ถูกตัดงา อาจจะใช้แคลเซียมไฮดรอกไซด์อุดโพรงงาแบบชั่วคราวไว้ 6 เดือนถึง 1 ปี หรือจนไม่มีการติดเชื้อ จึงอุดแบบถาวรด้วยปูนปลาสเตอร์
............................
โคกินปุ๋ยยูเรีย
เกษตรกรแจ้งโคกินปุ๋ยยูเรีย ชักจะตายแล้วให้ปศุสัตว์ไปรักษาให้หน่อย

ในรอบปีหนึ่งๆมักจะได้รับแจ้งจากเกษตรกรผู้เลี้ยงสัตว์ว่าโค กระบือป่วย ชัก น้ำลายฟูมปาก ตาย เหมือนกินยาพิษ ส่วนใหญ่ แอบไปกินปุ๋ยยูเรียที่เตรียมไว้ใส่แปลงพืช หรือสวนผลไม้ อาจจะเป็นแบบผสมน้ำแล้วนำเป็นถัง หรือไปใส่สวนแล้วไม่หมดถังทิ้งไว้จะด้วยรู้เท่าไม่ถึงหรือลืมเก็บก็แล้วแต่ โค กระบือ หิวน้ำก็ไปกิน ก็ไม่รู้จักนี่ว่าเป็นน้ำหรือมีสารพิษอะไรตามประสาสัตว์ กินไปเต็มๆ หรือบางที่ชื้อมายังไม่ทันจะใช้เอาแขวนไว้ วัวที่ตัวโต เลียถึงนึกว่าเกลือก็คาบเอาลงมากินหากว่ากินมากๆ

อาการแพ้แสงในโค-กระบือ (Photosensitisation)

ในช่วงต้นฤดูฝน วัชพืชบางชนิดที่ขึ้นปะปนมากับหญ้าธรรมชาติ อาจก่อให้เกิดปัญหาการแพ้แสงในโค-กระบือได้ อาการที่พบคือ โค-กระบือจะแสดงอาการผิวหนังอักเสบ บวม พองและลอกหลุดเป็นแผ่น ๆ ส่วนใหญ่วิการที่พบจะเกิดบริเวณที่มีผิวหนังเปราะบาง เช่นเต้านม ใบหู ขอบตาและมักพบในกลุ่มสัตว์ที่มีอายุน้อย เนื่องจากสัตว์กลุ่มดังกล่าวมักขาดประสบการณ์การเลือกกินวัชพืชเหล่านี้





การแก้ไขทำได้โดยการฉีดยาปฏิชีวนะกลุ่ม pen-strep ยาแก้อักเสบ (Dexamethesone) และยาแก้แพ้(Chlophenilamine) ถ้าไม่มีโรคแทรกซ้อนอาการจะหายได้ใน 1 อาทิตย์ ทั้งนี้ควรต้องเก็บสัตว์ขังคอกในช่วงที่มีแดดร้อนร่วมด้วย การตรวจทางห้องปฏิบัติการตรวจได้แค่การตรวจวัดค่า Bilirubin ในซีรั่มสัตว์ป่วย พบว่าค่าดังกล่าวจะมีค่าสูงกว่าปกติมากเนื่องจากการแพ้แสงเป็นผลต่อเนื่องจากการเกิดการอักเสบของตับโดยตรง
ที่มาข้อมูล...นสพ.ดร.สาทิส ผลภาค
http://www.dld.go.th/vrd_ne/web/?do=center

อาการแพ้แมลงในโคเนื้อ


เอื้อเฟื้อภาพประกอบ : สพญ.อรุณพรรณ ดุงสูงเนิน (ศวพ. สุรินทร์)

ในช่วงฤดูฝนจะพบปริมาณของแมลงดูดเลือดหลายชนิด เพิ่มจำนวนมากขึ้น นอกจากแมลงเหล่านี้จะดูดเลือดก่อความรำคาญต่อสัตว์แล้ว ยังอาจเป็นพาหะนำโรคพยาธิในเลือดหลายชนิดเช่น เชื้อ Trypanosoma evansi , Anaplasma marginale ได้อีกด้วย บางครั้งการกัดของแมลงนี้ยังทำให้สัตว์แสดงอาการแพ้เป็นตุ่มบวมนูนที่ผิวหนังตามลำตัว ถ้าเกิดการอักเสบอย่างรุนแรงจะทำให้ต่อมน้ำเหลืองใต้ผิวหนังบวมโตและติดเชื้อเป็นหนองอีกด้วย
การป้องกันอาจช่วยได้ด้วยการทำมุ้งครอบคอกสัตว์ ร่วมกับการใช้ยาฆ่าแมลงพ่นบริเวณลำตัว ในช่วงที่พบว่ามีจำนวนแมลงชุกชุม เมื่อพบสัตว์มีอาการแพ้ดังกล่าวควรใช้ยาปฏิชีวนะกลุ่ม pen-strep ฉีดร่วมกับยาแก้แพ้ (Chlophenilamine)
ที่มาของข้อมูล.....น.สพ.ดร.สาทิส ผลภาค

วันพุธที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2553

คุณค่าไข่

กรมอนามัย ยัน อย่ากลัวไข่จนเกินเหตุ พร้อมแนะกินอย่างฉลาดได้คุณค่าอาหารเพียบ
กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข เผยไข่ให้คุณค่าสารอาหารสำคัญที่ร่างกายต้องการ แต่ต้อง
บริโภคในปริมาณเหมาะสมตามแต่ละวัย ร่วมกับอาหารประเภทอื่น ๆ ที่หลากหลายครบ 5 หมู่ในแต่ละมื้อ
ควบคู่กับการออกกำลังกายเป็นประจำ จะช่วยลดไขมันส่วนเกินและควบคุมระดับโคเลสเตอรอลให้เป็น
ปกติ
นายแพทย์สมยศ เจริญศักดิ์ อธิบดีกรมอนามัย เปิดเผยถึงกรณีผลการศึกษาวิจัยของสำนักงาน
คณะกรรมการวิจัยแห่งชาติที่ระบุว่าคนวัยทำงานสุขภาพดีสามารถบริโภคไข่ได้ทุกวัน ไม่เพิ่มโคเลสเตอรอลและไม่ทำให้เกิดโรคหลอดเลือดและหัวใจ ว่า ตลอดระยะที่ผ่านมาไข่นับเป็นแหล่งอาหารที่มีคุณค่า หาได้ง่าย และเหมาะสำหรับทุกเพศวัย และการปรุงอาหารประเภทไข่ก็ทำได้ง่ายและหลากหลายสารพัดเมนู โดย
นอกจากจะให้สารอาหารประเภทโปรตีนแล้ว ยังมีไขมัน ธาตุเหล็ก ฟอสฟอรัส วิตามินบี 12 วิตามินเอ และวิตามินดี ทั้งนี้ การบริโภคไข่เพื่อให้ได้คุณค่านั้น ตัวแปรด้านกลุ่มวัยต่าง ๆ เป็นปัจจัยสำคัญที่จะควบคุมให้การบริโภคไข่เพียงพอกับความต้องการของร่างกาย ซึ่งกรมอนามัยได้กำหนดในโภชนบัญญัติ 9 ข้อ ให้เด็กตั้งแต่ 1 ปีขึ้นไปจนถึงเด็กวัยเรียนควรมีการบริโภคไข่ได้วันละ 1 ฟอง ส่วนผู้ใหญ่ที่มีภาวะร่างกายปกติควรบริโภคไข่ 3-4 ฟอง / สัปดาห์ และหากเป็นกลุ่มผู้ป่วยที่เป็นโรคหัวใจ หรือโรคที่ต้องหลีกเลี่ยงอาหารที่มี
โคเลสเตอรอลสูง ก็ควรบริโภคไข่เพียง 1 ฟอง / สัปดาห์ หรือตามคำแนะนำของแพทย์นายแพทย์สมยศ กล่าวต่อไปว่า การบริโภคไข่อย่างชาญฉลาดที่ทำให้ร่างกายได้รับ
สารอาหาร ที่หลากหลาย มีปริมาณสารอาหารที่เพียงพอกับความต้องการของร่างกาย ไม่เป็นการเพิ่ม
สารอาหารที่ก่อให้เกิดโรคทางภาวะโภชนาการนั้น ผู้บริโภคควรบริโภคอาหารที่หลากหลายในแต่ละ
มื้อ โดยให้มีอาหารประเภทแป้ง น้ำตาล ผัก ผลไม้ และอาหารประเภทต่าง ๆ ครบทั้ง 5 หมู่ในปริมาณที่
เหมาะสม นอกจากนี้ กากใยอาหารที่ได้รับจากการบริโภคผักและผลไม้ จะช่วยดูดซับไขมันบางส่วนที่อยู่ในอาหารออกจากร่างกาย ทำให้ไม่เกิดการสะสมที่อาจส่งผลทำให้เกิดโรคต่าง ๆ อาทิ โรคอ้วน โรคหัวใจและหลอดเลือด ตามมาด้วย
“การหลีกเลี่ยงไม่ให้ร่างกายมีโคเลสเตอรอลสูงไม่ได้อยู่ที่การลดหรืองดบริโภคไข่ แต่ผู้บริโภคต้องมี
การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการบริโภคอาหารให้ถูกหลักโภชนาการ ควบคู่กับการหมั่นออกกำลังกายเป็น
ประจำ จะช่วยลดไขมันส่วนเกินและควบคุมระดับโคเลสเตอรอลให้เป็นปกติ อีกทั้งควรมีการตรวจร่างกายเป็นประจำ โดยเฉพาะผู้ใหญ่ที่มีอายุ 40 ปีขึ้นไป ต้องตรวจร่างกายอย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง เพื่อควบคุมและป้องกันปริมาณส่วนเกินของไขมันในเลือด โคเลสเตอรอล ได้อย่างทันท่วงที และที่สำคัญยังไม่มีงานวิจัยชิ้นใดที่ระบุว่าไข่คือสาเหตุหลักของโรคหัวใจและหลอดเลือด” อธิบดีกรมอนามัย กล่าวในที่สุด
ที่มา : กองโภชนาการ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข
 ...........................
กรมอนามัย เผย “ไข่” ยอดอาหารสำหรับทุกเพศทุกวัย
โฆษกกระทรวงสาธารณสุขเปิดเผยว่าจากการที่กรมปศุสัตว์ส่งเสริมให้เด็กนักเรียนบริโภคไข่เพิ่มนั้นนับเป็นสิ่งที่ดี เพราะไข่นอกจาก
เป็นอาหารที่อุดมด้วยคุณค่าแล้ว ยังมีวิตามินเอด้วย
นายสง่า ดามาพงศ์ โฆษกกระทรวงสาธารณสุข เปิดเผยว่า จากการที่กรมปศุสัตว์ส่งเสริมให้เด็กนักเรียนบริโภคไข่เพิ่มนั้น
นับเป็นสิ่งที่ดีเพราะไข่นอกจากเป็นอาหารที่อุดมด้วยคุณค่าแล้วยังมีวิตามินเอด้วยนอกจากนี้ไข่ยังมีสารที่สำคัญต่อไข่ยังมีสารที่สำคัญ

ต่อร่างกายอีกหลายอย่างเช่นเรซิตินและโคลินซึ่งเป็นสารอาหารที่ช่วยบำรุงสมองช่วยในการเจริญของเซลล์สมองและเส้นประสาทให้เป็น

ไปตามศักยภาพโดยเฉพาะเด็ก ที่สำคัญคือมีส่วนช่วยในเรื่องความจำไข่จึงเป็นอาหารที่เหมาะสมสำหรับทุกเพศทุกวัย โดยเฉพาะวัยเด็ก

เนื่องจากมีสารอาหารที่จะช่วยในการเจริญเติบโต และมีพัฒนาการที่ดีโดยเฉพาะพัฒนาการด้านสมองเด็กสามารถบริโภคไข่ได้ทุกวัน

วันละ1ฟอง ในผู้ใหญ่ที่ไม่มีปัญหาสุขภาพไม่มีโรคประจำตัว เช่น เบาหวานความดัน-โลหิตสูงโรคหัวใจและหลอดเลือดไขมัน
ในเส้นเลือดสูงสามารถบริโภคได้สัปดาห์ละ3-4 ฟองขึ้นอยู่กับสภาวะร่างกายของแต่ละคนซึ่งบางคนสามารถบริโภคได้มากกว่านี้
สำหรับผู้ที่มีปัญหาสุขภาพ หรือมีโรคประจำตัวหากจะบริโภคไข่ควรอยู่ภายใต้คำแนะนำของแพทย์อาจบริโภคได้สัปดาห์
้์ละ1ฟอง แต่ถ้าจะบริโภคเฉพาะไข่ขาวอย่างเดียวอาจบริโภคได้มากกว่านี้

............................................

สารที่มีคุณค่า ในไข่ ที่ไม่ควรมองข้าม
ซีลีเนี่ยม ในรูปอินทรีย์ เป็น 1 ใน 15 แร่ธาตูที่จำเป็นต่อร่างกาย และเป็นส่วนประกอบสำคัญของเอนไซม์ที่ช่วยต่อต้านอนุมูลอิสระไม่ให้ทำลายเซลล์ อีกทั้งยังมีความสัมพันธ์โดยตรงกับการทำงานของฮอร์โมนไทรอยด์ ซีลีเนี่ยมในรูปอินทรีย์ ยังช่วยให้ร่างกายทำงานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ ส่งผลให้มีสุขภาพดี
การขาดซีลีเนี่ยมในรูปอินทรีย์อาจทำให้ร่างกายอ่อนแอเป็นสาเหตุของการก่อให้เกิดโรคต่าง ๆ ได้ง่าย

Choresterol คอเลสเตอรอลเป็นไขมันที่มีความสำคัญ เป็นสารต้นกำเนิดของฮอร์โมนหลายชนิดและกรดน้ำดีจึงถือว่า
คอเลสเตอรอลเป็นสิ่งจำเป็นที่ร่างกายขาอไม่ได้ แต่ระดับคอเลสเตอรอลในเลือดที่สูงกว่าปกติ ทำให้เกิด
ภาวะหลอดเลือดแดงแข็งและตีบแคบ ซึ่งเป็นสาเหตุของกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดคอเลสเตอรอลมี 2 ชนิด
ชนิดดีเรียกว่า HDL ได้จากอาหารและร่างกายผลิตขึ้นเพื่อนำไปใช้ HDL จะช่วยขับคอเลสเตอรอลที่เกิน
ความต้องการออกจากร่างกายด้วย คอเลสเตอรอลชนิดไม่ดีเรียกว่า LDL ได้จากอาหารประเภทเนื้อสัตว์
และผลิตภัณฑ์จากสัตว์เป็นชนิดที่ร่างกายไม่ต้องการ ฉะนั้นเราจึงควรรักษาสัดส่วนไม่ให้ HDL ต่ำเกินไป
และ LDL สูงเกินไป
Vitamia E
วิตามิน อี ทำหน้าที่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพ ช่วยปกป้องเซลล์ในร่างกายให้ทำงานได้
อย่างปกติ ป้องกันการกลายพัน์ของเซลล์ซึ่งเป็นสาเหตุของการเกิดโรคมะเร็ง วิตามิน อียังช่วยบำรุงและ
ป้องกันการเกิดโรคหัวใจ โดยมีคุณสมบัติบำรุง ซ่อมแซมกล้ามเนื้อหัวใจ และป้องกันการอุดตันของเส้น
เลือดหัวใจ นอกจากนี้แล้ววิตามิน อี ยังช่วยเสริมสร้งภูมิคุ้มกันของร่างกาย ทำให้มีอายุยืนยาวขึ้นและไม่
เจ็บป่วยด้วยโรคชรา วิตามิน อี มีผล ต่อการลดระดับโคเรสเตอรอล ป้องกันโรคสมองเสื่อม ช่วยกระตุ้น
การเจริญเติบโตและเสริมสร้างภูมิคุ้มกันให้กับร่างกาย
OMEGA 3
โอเมก้า -3 เป็นกลุ่มของกรดไขมันชนิดหนึ่งซึ่งมีความจำเป็นต่อร่างกาย สามารถรักษาอาการของโรค

ไขมันอุดตันในเส้นเลือด และโรคหลอดเลือดแดงแข้งและตีบ โอเมก้า 3 มีกรด 2 ตัว คือ EPA กับ DHA ที่
ช่วยให้ร่างกายสร้างสารกลุ่มโพรสตะแกลนดิน (PG) ซึ่ง จะทำหน้าที่เป็นเหมือนฮอร์โมนช่วยควบคุมการ
ทำงานต่าง ๆของร่างกาย ทั้งความดันเลือด การแข็งตัวของเลือด ระดับน้ำตาลในเลือด และช่วยให

ห่างไกลจากโรคเบาหวานโรคมะเร็ง โรคปวดหัว ไมเกรน โดยรวมแล้วโอเมก้า -3 ยังมีคุณสมบัติในการ

ช่วยลดคอเลสเตอรอลได้อีกด้วย
ไข่


เป็นอาหารที่ สมบูรณ์ บริสุทธิ์ เป็นแหล่งอาหารที่ดี



ส่วนประกอบสำคัญของไข่

คือ โปรตีน โดยมีกรดอะมิโนที่สำคัญต่อการเจริญเติบโตถึง 10 ชนิด และยังอุดมไปด้วยวิตามินและเกลือแร่ที่สำคัญอีก 13 ชนิด



ส่วนประกอบของฟองไข่

เปลือกไข่

ประกอบด้วย แคลเซียมเป็นส่วนใหญ่ เปลือกไข่มีรูเล็ก ๆ มากกว่า 17,000 รู

ช่วยระบายความชื้นและรับอากาศเข้าสารเคลือบผิวป้องกันเชื้อแบคทีเรียไม่ให้เข้าฟองไข่

ไข่ขาว

เป็นแหล่งโปรตีนที่สำคัญ มีลักษณะข้นและใส ส่วนที่ข้นอยู่ใกล้ไข่แดง

แต่เมื่อเก็บนานขึ้นความข้นจะลดลง ไข่ขาวทำหน้าที่พยุงให้ไข่แดงอยู่คงที่

ช่วยรองรับแรงกระเทีอนไม่ให้ไข่แดงแตกตัว

ไข่แดง

มีคุณค่าอาหารสูง ประกอบด้วยไขมัน และโปรตีนเล็กน้อย วิตามิน เอ ดี อี เกลือแร่

แร่ธาตุต่าง ๆ ได้แก่ ฟอสฟอรัส เหล็ก แคลเซียม และมีสังกะสี ไอโอดีน และ ซีลีเนียม สารต้านอนุมูลอิสระ วิตามินบีโฟเลต ไขมันไม่อิ่มตัวสีของไข่แดงขึ้นอยู่กับการกินอาหาร

ของแม่ไก่



ข้อควรระวัง

การบริโภคไข่ดิบ หรือไข่เน่าเสีย จะทำให้เกิดอาการ อาหารเป็นพิษได้ สาเหตุจากเชื้อแบคทีเรียซัลโมเนลลา

ดังนั้น ควรปฏิบัติกับไข่ที่จะนำมาบริโภคดังนี้

1. ควรเก็บไข่ไว้ในตู้เย็น เพื่อยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อจุลินทรีย์

2. ควรบริโภคไข่ให้หมดภายใน 2 สัปดาห์ หลังจากซื้อ

3. ล้างมือทุกครั้งทั้งก่อนและหลังสัมผัสไข่

4. เช็ดเปลือกไข่ที่สกปรกให้สะอาด

5. ไม่ควรบริโภคไข่ที่เปลือกไข่แตก หรือ บุบ ร้าว

6. ไม่บริโภคไข่ที่หมดอายุ หากไม่แน่ใจ ให้ทดสอบโดยนำไข่ไปลอยน้ำ

หากไข่จมแสดงว่าไข่ยังสดอยู่ แต่ถ้าลอยหรือมีกลิ่นแสดงว่าไข่เน่าเสีย



คำแนะนำในการบริโภคไข่ไก่ให้เป็นประโยชน์

1. เด็ก ๆ ควรรับประทานไข่วันละ 1 ฟอง

2. วัยหนุ่มสาวควรบริโภคไข่ไก่ไม่เกินวันละ 2 ฟอง

3. ผู้ที่มีอายุ 40 ปีขึ้นไป ควรบริโภคไข่ไก่ไม่เกิน วัน ละ 1 ฟอง

4. แต่สำหรับชายวัยฉกรรจ์ไข่ไก่มีประโยชน์อย่างยิ่ง

- ไข่ไก่ช่วยให้ร่างกายมีความกระปรี้กระเปร่า กระชุ่มกระชวย

ช่วยให้พลังงานกับร่างกายอย่างเต็มที่

- ไข่ไก่ช่วยทดแทนพลังงานที่ร่างกายสูญเสียไป
ไข่กับเลซิติน
เลซิติน พบมากในไข่แดง และเมล็ดถั่ว เป็นไขมันในรูปของสารประกอบฟอสโฟลิปิด เลซิตินเป็นส่วนประกอบของเยื่อหุ้มเซลล์ประสาท และกล้ามเนื้อเซลล์ประสาท

เลซิติน ช่วยการย่อยและขนส่งไขมัน ทำให้เกิดเป็นพลังงานและใช้ไขมัน และเป็นส่วนประกอบของเอ็นไซม์จากตับ ซึ่งช่วยให้สามารถรับคลอเลสเตอรอลจากร่างกายกลับเข้าสู่ตับได้มากขึ้น ช่วยควบคุมระดับคลอเลสเตอรอลในร่างกาย เป็นสารที่จำเป็นต่อการสร้างโคลีน ซึ่งมีผลในการเสริมสร้างความจำและลดอาการหลงลืม
เลซิตินเหมาะสำหรับ

1. ผู้ที่มีภาวะเสี่ยงต่อการเกิดโรคหัวใจ ความดัน

2. ผู้ที่มีระดับคลอเลสเตอรอลสูง

3. ผู้ที่ต้องการเสริมสร้างความจำ

4. ผู้สูงอายุที่เริ่มมีอาการหลงลืม

5. เด็กที่อยู่ในวัยเรียน

6. ผู้ที่ทำงานใช้สมองเคร่งเครียด
ไข่กับโคเลสเตอรอล

คนส่วนใหญ่มักคิดว่าการกินไข่มาก ๆ ทำให้ปริมาณคลอเลสเตอรอลในเลือดสูง เพิ่มอัตราเสี่ยงการเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือด ทั้งที่ไข่ประกอบด้วย คลอเลสเตอรอล

200 มิลลิกรัม ในแต่ละวัน ร่างกายต้องการคลอเรสเตอรอลจากอาหารวันละ 300 มิลลิกรัม ดังนั้นการกินไข่มีผลต่อระดับคลอเลสเตอรอลในเลือดเพียงเล็กน้อย และบางครั้งการกินไข่ อาจไม่มีผลต่อระดับคลอเลสเตอรอลในเลือดมากเท่ากับการกินเนื้อสัตว์ที่มีปริมาณไขมัน

ชนิดอิ่มตัวสูง


คุณค่าทางอาหารของไข่


โภชนะของไข่ไก่ น้ำหนัก 58 กรัม / ฟอง

พลังงาน 90.00 กิโลแคลอรี่



น้ำ 44.08 กรัม

โปรตีน 7.13 กรัม

ไขมัน 6.78 กรัม

คาร์โบไฮเดรท 0.81 กรัม

เถ้า 0.63 กรัม

แคลเซี่ยม 126.00 มิลลิกรัม

ฟอสฟอรัส 204.00 มิลลิกรัม

เหล็ก 1.60 มิลลิกรัม

ไธอามีน 0.15 มิลลิกรัม

ไรโบฟลาวิล 0.35 มิลลิกรัม

ไนอาซีน 0.40 มิลลิกรัม

เลซิติน 1,280.00 มิลลิกรัม

คลอเลสเตอรอล 200.00 มิลลิกรัม

วิธีกำจัด“หมัดหนู”

นายสัตวแพทย์ยุคล ลิ้มแหลมทอง อธิบดีกรมปศุสัตว์ เปิดเผยว่า ตามที่กรมปศุสัตว์
ได้สั่งการให้ด่านกักกันสัตว์ทั่วประเทศเข้มงวดตรวจสอบการนำเข้าสัตว์ฟันแทะทุกชนิด ทั้งสุนัข
แมว และกระต่าย จากประเทศจีนและมองโกเลีย และประสานหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เช่น ทหาร-
ตำรวจตระเวนชายแดน และเจ้าหน้าที่ศุลกากรให้ช่วยเฝ้าระวังการลักลอบการนำสัตว์ฟันแทะเข้า
ประเทศ และกำจัดเห็บ หมัดและพยาธิภายนอกของสุนัข-แมวที่นำเข้าจากต่างประเทศทุกตัว นั้น
เพื่อให้เจ้าหน้าที่ประจำช่องทางนำเข้าสินค้าจากต่างประเทศ เช่น ท่าเรือ และผู้เลี้ยงสุนัข แมว หนู
สวยงาม รวมทั้งสัตว์ฟันแทะในประเทศได้รับทราบวิธีกำจัดหมัดหนู อันเป็นพาหะนำโรค ได้แก่
กาฬโรค โรคเลปโตสไปโรซีสหรือ โรคฉี่หนู โรคสครับไทฟัส หรือไข้รากสาด และโรคทูลารีเมีย หรือ
โรคไข้กระต่าย โรคพยาธิ เช่น พยาธิใบไม้ปอด พยาธิ ตัวกลม เป็นต้น กรมปศุสัตว์จึงได้ดำเนินการ
สาธิตและประชาสัมพันธ์วิธีการกำจัดหนู และหมัดหนู ดังนี้
วิธีการกำจัดหนู
1. โดยการกำจัดแหล่งอาหารหนู ซึ่งเท่ากับเป็นการกำจัดหนูไปในตัว หมั่นปัดกวาดตาม
พื้นผนัง เพดานและตัวอาคารให้สะอาดอยู่เสมอ อย่าให้มีเศษอาหารหรือวัตถุดิบผลิตภัณฑ์อาหาร
ต่างๆตกอยู่ ซึ่งจะเป็นอาหารของหนูได้เป็นอย่างดี จัดเก็บวัตถุดิบหรือผลิตภัณฑ์อาหาร เพื่อมิให้
กลายเป็นแหล่งอาหารหนู
2. การใช้กับดัก เป็นวิธีที่ถูกและมีประสิทธิภาพดี กับดักที่นิยมใช้ได้แก่ กับตีและกับกรง
ส่วนเหยื่อที่ใช้ล่อนั้นอาจเป็นพวกเนื้อหรือปลาหรืออาหารอะไรก็ได้ ควรจะมีการเปลี่ยนเหยื่อบ่อยๆ
เพื่อป้องกันมิให้หนูเกิดความคุ้นเคยนอกจากนี้ผู้ดักควรใช้มือจับกับดักน้อยที่สุดทั้งนี้เพราะหนูจะมี
จมูกไวมาก ถ้าได้กลิ่นคนมันจะไม่กินเหยื่อ การวางกับดักหนู ควรวางให้ชิดฝาผนังหรือในมุมมืด
หรือหลังกองอาหาร หรือในบริเวณใดก็ตามที่คิดว่าเป็นทางผ่านของหนู การวางกับดักให้ต่ำกว่า
กว่าระดับพื้นเล็กน้อยอาจทำให้สามารถดักหนูได้ดีขึ้นหรืออาจจะเอากับดักไว้ในที่ราบและไม่ลึก
นักและที่ผิวหน้ามีขี้เลื่อยหรือเมล็ดพันธ์พืชวางทับอยู่ กับดักจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น หากหนูมี
จำนวนมากให้ใช้กับดักจำนวนมากช่วย เพื่อป้องกันหนูที่จะหลุดรอดไปได้และเกิดความกลัวเข็ด
กับการดักหนูวิธีนี้
3.การใช้กาว เป็นวิธีที่นิยมกันมาก การดักทำได้โดยเอาเหยื่อวางบนแผ่นโลหะหรือบน
จานแบนๆ แล้วเอากาวป้ายเป็นวงกลมรอบเหยื่อ เมื่อหนูมากินจะเหยียบถูกกาวและถูกยึดเอาไว้
ไม่สามารถหนีได้ วิธีนี้เป็นการกำจัดหนูที่มีประสิทธิภาพดีมากและสามารถนำหนูไปทิ้งได้ทันที
ด้วย ไม่ทำให้เกิดการเน่าเหม็นของหนูตายและเป็นวิธีที่ไม่ต้องใช้สารเคมีเบื่อหนูด้วย ทำให้ป้องกัน
การปนเปื้อนสารเคมีกับผลิตภัณฑ์ได้
4.การใช้สารเคมีผสมกับเหยื่อ(ยาเบื่อหนู) ผู้ใช้ต้องศึกษาวิธีการใช้ยาโดยละเอียด
รวมถึงวิธีการป้องกันตนเองจากสารเคมีดังกล่าว
วิธีการกำจัดหมัดหนู
1.หมัดหนูที่อยู่อาศัยบนตัวหนู ต้องกำจัดหนูเท่านั้น
2.หมัดหนูที่ติดมายังสุนัขและแมว รวมทั้งหมัดสุนัข หมัดแมว สามารถทำได้โดยการใช้
แชมพูที่ช่วยกำจัดหมัด การใช้แป้งที่มีส่วนผสมของสาร กำจัดหมัด โรยตามตัวสุนัข และแมว การ
ใช้ยาอาบน้ำ หรือแช่ตัว ที่มีส่วนผสมของ โรติโนน (Rotenone) หรือมาลาไธออน (Malathion)
การใช้ปลอกคอ กันหมัด ซึ่งสามารถ กำจัดหมัดได้ ประมาณ 95 % การใช้ยาหยด บริเวณต้นคอ
หรือ อาจเลือกใช้ยาฉีดหรือยากิน ทั้งนี้ควรปรึกษา สัตวแพทย์ อย่างใกล้ชิด
อธิบดีกรมปศุสัตว์ กล่าวในที่สุดว่า เจ้าของสุนัข แมวและหนูสวยงาม รวมทั้งสัตว์ฟันแทะ
จะต้องดูแลกำจัดเห็บหมัดของสัตว์ รวมทั้งเก็บอาหารที่เหลือทุกครั้ง เพื่อไม่เป็นอาหารของหนู และ
หมั่นทำความสะอาดกรง/คอกอย่างสม่ำเสมอ เพื่อป้องกันโรคติดต่อจากหนู
**************************************
ข้อมูล :ส่วนโรคสัตว์เลี้ยง และสัตว์ป่า สำนักควบคุม ป้องกันและบำบัดโรคสัตว์
เผยแพร่และประชาสัมพันธ์ : ,มนัส ชุมทอง ปศุสัตว์อำเภอพรหมคีรี จังหวัดนครศรีธรรมราช กรมปศุสัตว์